Oglądanie telewizji przez dzieci - tak czy nie?

Temat dzieci spędzających swój czas na oglądaniu telewizji potrafi wzbudzać kontrowersje. Maluchy zwykle bardzo lubią śledzić losy bohaterów bajek, a rodzicom zajęcie ich seansem pozwala na odsapnięcie i zajęcie się własnymi sprawami. Czy jednak najmłodsi powinni spędzać czas przed telewizorem? A może jednak obawy z tym związane są zupełnie bezpodstawne?

Skutki oglądania telewizji przez dzieci

Przede wszystkim, przy decyzji o pozwoleniu dziecku na oglądanie telewizji powinieneś wziąć pod uwagę jego wiek. Psychologowie twierdzą, że dzieci do drugiego roku życia w ogóle nie powinny oglądać telewizji, a nawet ich rodzice nie powinni tego robić w ich obecności. Układ neurologiczny malucha nie jest wystarczająco dojrzały, aby przyjąć ilość bodźców emitowanych przez programy dla dorosłych. Rodzice, skupiając się na oglądanych programach, mniejszą uwagę poświęcają na budowanie relacji, a dzieci – nie czerpią tak dużo nauki z zabawy. Ponadto, spędzanie czasu przed telewizorem przez najmłodszych może wiązać się z zaburzeniami snu, a także opóźnionym rozwojem mowy. Wzrost słownictwa u dzieci jest bowiem silnie powiązany z reakcją na próby używania nowych słów przez inne osoby, od których czerpią one wzorce i starają się je naśladować. W przypadku telewizji brak jest tej reakcji. Jeśli po obejrzeniu programu rodzic nie porozmawia z maluchem na temat zachowania bohaterów czy przedstawionych sytuacji, dziecko z pewnością szybko o nim zapomni. Dodatkowo, jednostajny szum włączonego w domu telewizora sprawia, że dziecko nie przywiązuje uwagi do słyszanych słów, a oglądanie zmieniających się z dużą częstotliwością obrazów sprawia, że maluch nie mruga. To z kolei może powodować zespół suchego oka.

Oglądanie telewizji przez dzieci - tak czy nie?

Oglądania telewizji a autyzm czy ADHD

Co ciekawe, objawy nadmiernego oglądania telewizji przez dzieci mogą być mylone z objawami towarzyszącymi takim chorobom jak ADHD, autyzm, zespół Aspergera czy z zaburzeniami lękowymi. Część dzieci podczas spędzania czasu przed telewizorem jest dużo spokojniejsza, wręcz „zahipnotyzowanya”, podczas gdy reszta może reagować wzmożoną wrażliwością na bodźce, problemami z koncentracją, rozdrażnieniem i pobudzeniem psychoruchowym. Spędzanie czasu przed telewizorem nie zaspokaja potrzeb ruchowych dzieci. Dlatego też po przebywaniu w długim bezruchu mogą one chcieć dać upust swojej energii i stać się nieznośne. Zdarza się też, że w wyniku przyzwyczajenia do poświęcania wolnego czasu na oglądanie telewizji, dziecko zacznie wycofywać się z kontaktów międzyludzkich, a w przypadku próby odciągnięcia od ekranu będzie ono reagowało agresją. Jeśli więc podejrzewasz u swojego dziecka autyzm, ADHD, opóźniony rozwój mowy lub zespół Aspergera, spróbuj najpierw ograniczyć kontakt dziecka z urządzeniami elektronicznymi.