Anemia, czyli inaczej niedokrwistość to niedobór żelaza we krwi. Żelazo w hemoglobinie (czerwonych krwinkach) odpowiada za rozprowadzanie tlenu po całym organizmie. Jest to dolegliwość występująca w każdym wieku, ale szczególnie groźna jest dla niemowląt, ponieważ może prowadzić do spowolnienia rozwoju.
Przyczyny anemii
Jeśli Twoje dziecko urodziło się w wyznaczonym terminie, prawdopodobieństwo, że będzie miało anemię jest dosyć niskie, ponieważ jego organizm robił zapasy podczas życia płodowego. Jednak w przypadku wcześniaków sytuacja wygląda nieco gorzej, ponieważ to właśnie w ostatnich czterech tygodniach ciąży odkłada się ten pierwiastek. Podobne problemy mogą mieć dzieci z ciąż mnogich, te, które przyszły na świat 11–12 miesięcy po swoim rodzeństwie. Inną przyczyną anemii u dziecka może być anemia u kobiety w ciąży, dlatego tak ważne jest prawidłowe odżywianie się w trakcie całego przebiegu ciąży. Przeczytaj także: Jak prawidłowo odżywiać się w ciąży?
Po czym poznać, że dziecko choruje?
Naturalna anemia występuje u dzieci pomiędzy 3. a 6. miesiącem życia, co wynika z faktu, że zapasy zgromadzone podczas życia płodowego wyczerpują się. Dziecko musi zacząć czerpać je z pożywienia, dlatego też pediatrzy zalecają rozszerzenie diety dziecka po ukończeniu 6. miesiąca.
Objawy, które wskazują na anemię to m.in.:
- bladość (uwaga: nie jest to konieczne, kolor skóry zależy od karnacji)
- apatyczność
- brak apetytu
- spowolnienie rozwoju
- blade śluzówki
- podatność na infekcje
- biegunki
- kłopoty ze snem (dziecko trudno zasypia i śpi niespokojnie)
Jak leczyć?
Badaniem, które potwierdzi lub wykluczy anemię jest morfologia, na którą może skierować lekarz pediatra. Jeżeli wyniki badań pokażą, że poziom żelaza jest poniżej normy, lekarz przepisze żelazo w syropie lub kropelkach. Taki środek dziecko powinno przyjmować przez 2–3 miesiące. Preparaty z żelazem mogą powodować bóle brzucha lub wymioty (są to normalne skutki uboczne), czarne stolce (nie ma tu powodów do niepokoju) oraz barwić zęby. Dlatego, jeśli dziecko jest starsze, powinno pić go przez słomkę, a młodszym wystarczy podać dawkę na języczek. Najlepiej, jeśli po podaniu leku dziecko dodatkowo popije je wodą.
Warto mieć na uwadze, by dieta dziecka była bogata w żelazo. Dla dziecka od 4. miesiąca wskazane będzie surowe jabłko, a dla malucha po 7. miesiącu – buraczki. Warto ograniczyć gotowaną marchewkę i unikać kaszki ryżowej.
Odpowiednia dieta w połączeniu z przyjmowaniem zapisanych przez lekarza składników to skuteczny sposób na walkę z anemią.
