Różyczka to choroba występująca najczęściej u dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, choć mogąca pojawić się również u dorosłych. Jest szczególnie niebezpieczna dla kobiet w pierwszych trzech miesiąca ciąży z powodu możliwości zakażenia płodu. Jakie są jej objawy i jak ją leczyć?

Zakażenie różyczką

Do zakażenia różyczką dochodzi drogą kropelkową, przez kontakt z zakażonym lub przez łożysko w przypadku różyczki wrodzonej. Jeśli matka była szczepiona na różyczkę bądź też przebyła zakażenie to niemowlęta są odporne na chorobę przez pierwsze 6 miesięcy życia. Wśród najmłodszych choroba przebiega zwykle bardzo łagodnie, objawy nasilają się za to u starszych dzieci. Okres wylęgania różyczki wynosi średnio od 14 do 21 dni, natomiast zakażalności – na 7 dni przed wystąpieniem objawów oraz około 5 dni po ich wystąpieniu.

Objawy choroby

Objawy różyczki przypominają te, występujące w przypadku grypy – maluch może skarżyć się na złe samopoczucie, bóle mięśni i głowy, ból gardła, suchy kaszel, zapalenie spojówek czy niewysoką gorączkę. Najbardziej charakterystyczne są jednak powiększone karkowe węzły chłonne oraz wysypka – za uszami, na czole, klatce piersiowej, a później na całym ciele. Plamki mogą przypominać odrobinę te występujące w przypadku odry – na szczęście jednak przebieg różyczki je dużo łagodniejszy.

Leczenie różyczki

Różyczka należy do grupy chorób, które trzeba „przechorować” – nie da się jej wyleczyć. Wyjątkiem są jednak kobiety w ciąży, które powinny przyjmować leki, by chronić płód. Niemniej jednak zawsze w przypadku podejrzenia choroby należy zgłosić się do lekarza. Zaleca się, by w czasie choroby dziecko pozostało przez kilka dni w łóżku i odpoczywało, a niekiedy należy podawać leki przeciwgorączkowe. Wysypka powinna zniknąć samoistnie. Powikłania po różyczce występują rzadko, jednak jeśli wystąpią to zwykle pod postacią bólu stawów, krwawienia z dziąseł, a sporadycznie może dojść do zapalenia mózgu.