Lęk przed ciemnością jest jednym z najczęściej występujących obaw u dzieci i nie tylko u nich. O ile dorosłemu łatwiej zrozumieć, że bywa on irracjonalny i nie ma powodów do obaw, o tyle trudniej jest wytłumaczyć coś takiego małemu dziecku. Co robić, jeśli maluch boi się spać w ciemnościach?

Strach przed ciemnością często pojawia się samoistnie – dziecko boi się zostać samo, chce spać przy lampce lub w towarzystwie rodzica. Nie martw się, wraz z rozwojem ta obawa powinna ustąpić. Nie ma sensu odwoływać się do logiki („przecież w ciemności nic nie ma”), ponieważ strach odnosi się do sfery emocjonalnej, nie da się go racjonalnie wytłumaczyć, można go jedynie oswoić.

Sposoby na radzenie sobie z lękiem

Ważne jest, by zaakceptować lęk u dziecka i wykazać się empatią. Nie można go zawstydzać ani śmiać się z jego obaw. Twoją rolą jako rodzica jest pomoc w przezwyciężeniu strachu, nie potęgowanie go, np. opowieściami o tym, co kryje się w ciemności lub pod łóżkiem. Należy oswoić dziecko z myślą, że strach to naturalny element, którego doświadcza każdy i nie ma w tym nic złego. Wraz z wiekiem powód strachu się zmieni, ale już w dzieciństwie należy wypracować sposoby, by dziecko było sobie w stanie poradzić ze swoimi lękami.

Jeśli Twoje dziecko boi się ciemności, staraj się nie stresować go dodatkowo w ciągu dnia. Nieprzyjemne zdarzenia mogą nasilić nocne lęki. Kłótnia, nowe zdarzenia, duże zmiany w życiu – maluch bardzo je przeżywa.

Staraj się, by dziecku sen kojarzył się z czymś miłym: kąpielą, czytaniem bajki (istnieją również bajki terapeutyczne, dedykowane właśnie lękowi przed ciemnością), itp. Nie rzucaj dziecka na głęboką wodę. Zostawianie dziecka samego w ciemności przyczyni się do traumy, nie do oswojenia lęku. Przyzwyczajaj je stopniowo do półmroku, zostawiając włączoną lub przygaszoną lampkę. Możesz również zostawiać z dzieckiem jego ulubioną zabawkę, z którą czuje się bezpiecznie. Nawet więcej niż jedną. Innym pomysłem są fluorescencyjne naklejki, które będą stanowić jasny element w ciemnym pokoju.

Pamiętaj, że lęk przed ciemnością jest naturalny i mija, ale potrzeba wyrozumiałości oraz pracy z dzieckiem, by nie przeżywało dodatkowego stresu i traumy.